درد ودلی باخدا

میخواهم شبانه بالی از نور بیابم ودر تنگنای تاریک زندگی روی ابرفرش آسمان قدم بزنم..شاید این بار تنهاوبی کس تورا یافتم....میخواهم صدای بی صدایی ام در کوچه پس کوچه های  آبی عرش بپیچد  تا شاید تنهایی ام را آنجا جا گذاشتم..و تورا یافتم...

این منم مسافر سنگفرش زمین..چگونه به فریادم میرسی؟؟؟؟گمت کرده ام میان این همه نشانی..چراسراغی از من نمیگیری؟؟؟؟

تصویری از عشق در قاب نگاهم...آری این تویی..ای همه ی من..

سرد وخسته به سراغت می آیم تا شاید در تنگنای تاریک زندگی روی ابرفرش آسمان تورا یافتم...

خدابا کمک دلم خیلی گرفته